من كه كلا دارم نگران ميشم آخه از نويسنده هاي وبلاگم هيچ خبري نيست اگه سلامتيد يه علامتي اشاره اي نوشته اي چيزي....
حداقل تو نظرات اعلام كنيد هستيد،
من همانم كه اگر دوست مرا ياد كند / به صفاي قدمش ديده خود فرش كنم
از طرف همكلاسي
به نظر من هيچ وقت خاطرات از ذهنمون پاك نميشن. شايد دنيا و فاصله ها همه رو از هم دور كنه، اما خاطرات هميشه موندگارن. فكر كنيد ببينيد هيچ وقت خاطرات بچگي تون را فراموش كرده ايد؟ شايد آدم ها هميشه نتونن باهم باشن اما خاطرات با آدم ها هميشه همراهند.
آقا جواد بچه ها بي معرفت نشدن!رمضون و روزه داري 16 ساعت امان بچه ها رو بريده!در ضمن همه خوب ميدونيم که قرار نيس آينده مث گذشته باشه،هرکي ميره دنبال گرفتاري وزندگي خودش!!!الکي نگفتن که دوران دانشجويي يکي از شيرينترين دوره هاي زندگيمونه! و بايد قبول کنيم که براي خيليامون اين دوران تموم شده!بايد به آينده و اتفاقاتش دلمون رو خوش کنيم! دي
سلام ، كسي اين جا نيست ؟؟؟
آقاي شهيدي حرف هاتون من رو خيلي ترسوند ، خدا نكنه كه اينجوري بشه .......
نه خانم باروتكوب اين پله ي اول فراموش كردن همه
بچه ها دارن همو كم كم فراموش ميكنن
نه!نه از جمعيت بچه هاي سايت كم شده و نه چيز ديگه اي كه سايت ساكته!صميميت از بين رفته!آره!با دور شدن صميميت ها كم شدهكجاييد بچه ها؟نگفتيد اگه يكي يكي بريد با حجم زياد خاطره هاتون چيكار كنيم؟نگفتيد جاتون خالي ميمونه؟نگفتيد وبلاگ عوض ميشه؟نگفتيد خبري از ياد جشنا وخاطره هاش نميمونه؟نگفتيد حسرت روزاي قبل به دلمون ميمونه!خداي من برشون گردون!برگرديد بچه ها!برگرديد!
hamishe joloye pahatona negah konin
yevaght simi chalei chizi nabashe:(
