مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هايي، تو ديوان محبت هايي، تو ناب ترين واژه شعر خلوصي؛ تو بلندترين داستانِ حماسيِ ايثاري. اي قصيده بلند عشق؛ اي عاشقانه ترين غزل؛ اي مثنوي رنج ها؛ تو بيت الغزل از خودگذشتگي هستي؛ تو قافيه احساس قلب مني؛ تو منظومه بلند فضيلت هايي تو بهترين بيت رباعي محبتي.
مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه مي نوشم و رعناترين غزال غزل هايم را به سويت روانه مي کنم. دو بيتي هاي احساسم را همراه با شادمانه ترين ترانه فصل هاي زندگي ام، نثار دل بهاري ات مي کنم. اي بهترين شعر زندگي، روزت مبارک باد.