هيچ جاي دنيا مث دانشگاه يزد نميشه، هيچکدوم از دوستام هم مث همکلاسام نميشن(صنعتي و بازرگاني)!

البته با بعضي از بچه ها خاطرات بيشتري دارم.

سالن مطالعه با محمود
پياده روي با عباس
زمين چمن دانشگاه با جواد،نبي،ابوالفضل،عبداله
فوتبال 3نفره تو زمين چمن با حسن ونبي(ترم2)

در ودلام بيشتر با نبي،آخه منو اون سنگ صبور هم بوديم.نبي بابام بود ديگه!
رو يه تخت يک نفره خوابيدن با محمود!

و يه مسايلي ديگه اي که يه کوچولو خصوصيه با بچه هاي 85 مون و دوستام، مثل آنتن وايرلس با رضا و درس خوندن عبدالله از ديدگاه محمود که خيلي يادش بخيرو.....

ادامه دارد