سلام به همه پاتوقیای گل
خدایی ببینین من یه چندروزی گرفتار بودم نتونستم به پاتوق سر بزنم چه جوری شده(چه خودما تحویل گرفتمااا)
ولی جدا از شوخی پاتوق به همه تعلق داره روزایی که گرفتارم خوب یه کمم خودتون دست بکارشین و از سوت و کوری درش بیارین.نویسنده وبلاگ که زیاد باشه پاتوق هیچوقت از رونق نمیفته و باعث نمیشه همدیگه را فراموش کنیم پس دست بکار شین و تمایلتون را به نویسندگی اعلام کنین.البته از آقای رفیع زاده و آقای خانی هم تشکر فراوان دارم و تا اونجایی که من اطلاع دارم صحیح و سالمن نگران نباشین.
و در آخر یه تذکر :خواهشا تو نظرات بااسمای مستعار نیاین به هم بتوپین ما نمیخوایم خدای ناکرده باعث دلخوری دوستی بشیم بذارین همون صفا و صمیمیت 4 سال ادامه پیدا کنه(یعنی بچه های خوبی باشین)

دوستان یه فکر تازه ای به ذهنم رسید امیدوارم خوشتون بیاد.بیاین تو این پست در مورد هم نظر بدیم به این صورت که میگم:هرکی درباره نفر قبلیش که نظر داده نظر بده خواهشا هرکی شناخت بیشتری از نفر قبلیش داره بیاد نظر بده و یه چیز کلی نگین مثلا در کل پسر یا دختر خوبیه.یه خصوصیت بارزی از نفر قبلیتون را متذکر بشین یا اگه خاطره ای ازش دارین را بگین حتی میتونین به جای یه نفر درباره نفرات قبلیتونم نظر بدین.مثلا اولین نظرو من میدم و نفر بعدی که میاد نظر بده باید یه ویژگی بارز یا خاطره ای که از من داشته را بگه بعد نفر بعدی میاد درباره اون نظر میده و همچنان ادامه پیدا میکنه...امیدوارم با نظرات خوب شماها این پست ،پست جالبی بشه

پادشاهی پس از اینکه بیمار شد گفت:(نصف قلمرو پادشاهی ام را به کسی می دهم که بتواند مرا معالجه کند). تمام آدم های دانا دور هم جمع شدند تا ببینند چطور می شود پادشاه رامعالجه کرد.اما هیچ یک ندانستند. تنها یکی از مردان گفت که فکر می کند می تواند پادشاه را معا لجه کند.اگر یک آدم خوشبخت را پیدا کنید و پیراهنش رابردارید و تن شاه کنید شاه معالجه می شود.شاه پیک هایش رابرای پیدا کردن یک آدم خوشبخت فرستاد.آنهادر سرتاسرمملکت سفر کردند ولی نتوانستند آدم خوشبختی راپیدا کنند.حتی یک نفرپیدا نشد که کاملا راضی باشد.آن که ثروت داشت بیمار بود.آن که سالم بود در فقر دست و پا می زد و اگر سالم و ثروتمند بود زن و زندگی بدی داشت.یا اگرفرزندی داشت فرزندش بد بود.خلاصه هر آدمی چیزی داشت که از آن گله و شکایت کند.آخرهای یک شب پسر شاه از کنارکلبه ای محقر و فقیرانه رد می شد که شنید یک نفردارد چیزها یی می گوید:(شکر خدا که کارم را تمام کردم سیر و پر غذا خورده ام و می توانم بخوابم و دراز بکشم! چه چیزدیگری میتوانم بخواهم؟) پسر شاه خوشحال شد و دستور داد که پیراهن مرد را بگیرندو پیش شاه بیاورند و مرد هرچقدر هم بخواهد به او بدهند.پیک ها برای گرفتن پیراهن او به کلبه رفتند اما مرد خوشبخت آنقدر فقیر بود که پیراهن نداشت!!!!

من چندتا سوال در مورد کنکور ارشد از آقای رفیعزاده و خانم باروتکوب دارم....هرکی دیگه هم سوالی در مورد کنکور ارشد داره میتونه تو نظرات این پست اعلام کنه....آقای رفیعزاده که خودشون نویسنده هستن اگه لطف کنن یه پست بزنن و به سوالات جواب بدن ممنون میشیم...خانم باروتکوب هم میتونن در نظرات این پست به سوالا جواب بدن.....میخوایم از تجربیاتتون استفاده کنیم تا ایشاا...بتونیم رتبه خوبی را تو کنکور امسال بگیریم.
**نحوه درس خوندنتون چه جوری بود؟چندساعت میخوندین؟چه درسایی را همزمان باهم شروع کردین؟وهر تجربه دیگه ای که به دردمون میخوره را بگین.....**ممنون**

**از آنجایی که مطلب کم آوردم مجبور به کپی برداری از مطالب سایر سایت ها شدم**
داستانی که در زیر نقل میشود، مربوط به دانشجویان ایرانی است که دوران سلطنت «احمدشاه قاجار» برای تحصیل به آلمان رفته بودند و آقای «دکتر جلال گنجی» فرزند مرحوم «سالار معتمد گنجی نیشابوری» برای نگارنده نقل کرد: